Menedżer kiedyś i dziś
Menedżer należy do tych specyficznych zawodów, o których większość społeczeństwa sądzi, że albo, mówiąc ogólnie, „robią wszystko lub przeciwnie – nic”. Choć teorie i modele przedsiębiorstw menedżerskich pojawiły się w przestrzeni publicznej już w latach 50-tych XX wieku, kompetencje osób zawodowo zajmujących się zarządzaniem nadal mylnie sprowadzane są do rządzenia, sprawowania władzy. Jak się jednak okazuje, menedżer jest pracownikiem spełniającym wszystkie wymogi „człowieka orkiestry”. Już w latach 70-tych XX wieku, ekonomista Henry Mintzberg przypisał temu stanowisku aż dziesięć różnych ról, które zgrupowane w trzy bloki – interpersonalny, informacyjny i decyzyjny – stanowią dziś trzon profesji menedżerskiej. Dołączając do podstawowych zadań elementy charakteryzujące współczesność – powszechną multimedialność, ciągłe rozszerzanie się rynków, rosnące wymagania odbiorców – przed menedżerami stają niejednokrotnie zadania bliskie niemożliwemu. Z całą pewnością można nazwać tę grupę pracowników sercem wielu przedsiębiorstw. Menedżerowie poprzez swoje zaangażowanie, odpowiedzialność i umiejętności strategiczne, napędzają korporacyjny organizm i zapewniają jego sprawne funkcjonowanie.
Menedżerowie poprzez swoje zaangażowanie, odpowiedzialność i umiejętności strategiczne, napędzają korporacyjny organizm i zapewniają jego sprawne funkcjonowanie.
Kompetencje i umiejętności menedżera
Osoba zatrudniona na stanowisku menedżera musi spełniać wiele wymogów. Bardzo istotne dla specyfiki tej pracy są umiejętności miękkie, a więc cechy niemierzalne, których nie można się nauczyć. Zdolności społeczne, wynikające z charakteru, decydują o predyspozycji osoby do pełnienia funkcji zarządzającej. Należałoby więc uznać, że menedżerem trzeba się po prostu urodzić. Spośród wielu istotnych cech personalnych, mających wpływ na jakość pracy menedżerskiej, można wymienić umiejętność adaptacji, praktycyzm, racjonalizm oraz stanowczość. Tworząc symboliczny obraz menedżera, oprócz eleganckiej powierzchowności, warto zatem dostrzec w nim osobę profesjonalną, odpowiedzialną i elastyczną.
Kim jest menedżer?
Wiemy już, że nie jest nim każdy z nas. Choć wielokrotnie stają przed nami wyzwania wymagające wzorowej organizacji, racjonalnego podejścia i określonego rezultatu, nie można w ich sukcesie upatrywać potwierdzenia naszej menedżerskiej natury. Tym, co odróżnia nas – codziennych quasi-menedżerów – od fachowców, jest przede wszystkim olbrzymie zaplecze teoretyczne osób zawodowo zajmujących się zarządzaniem. Sprzyjające tej profesji umiejętności miękkie nie mają większego znaczenia, kiedy nie towarzyszy im ogrom wiedzy specjalistycznej z różnych dziedzin.
